“มีเรา ไม่มีลุง”

ชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์ โพสต์เฟสบุกส์เกี่ยวกับการจัดตั้งรัฐบาลพรรคก้าวไกลไว้น่าสนใจ ลองไปติดตาม

“มีเรา ไม่มีลุง”

. เมื่อประชาชนส่วนมากไม่เอาลุง ย่อมถึงเวลาที่ลุงจะกลับบ้านเสียที

. ลุงออกมาระงับความวุ่นวายจาก กปปส. ของ “ลุงกำนันฮีโร่” แล้วถือโอกาสครองอำนาจเด็ดขาดอ้างว่าบ้านเมืองวุ่นวาย มีการทุจริต

. ลุงขอยึดอำนาจ จับคลุมหัว เข้าค่ายไปปรับทัศนคติ แล้วจะปฏิรูปบ้านเมืองต่างๆ นานา

. สัญญาจะคืนความสุข แต่ติดใจในอำนาจ และคนใกล้ชิดยุยง หากลุงไม่อยู่แล้วจะสงบได้ไง?

. ลุงจึงต้องอยู่ต่ออีก ในสมัยเลือกตั้งครั้งปี 62 ด้วยเหตุ “เลือกความสงบ จบที่ลุง”

. แล้วลุงก็ชนะ แม้ไม่สุด แต่รัฐธรรมนูญดีไซน์เพื่อพวกเรา เป็นลุงภาคแปลงร่างจาก “เผด็จการ” สู่ “นักการเมือง”

. สภากลายเป็น “ดงงูเห่า” ลุงเล่นการเมืองเต็มที่ ขนกล้วยไล่แจกตอนอภิปรายไม่ไว้วางใจ

. เก่งจนนักการเมืองมืออาชีพต้องม้วนตัวอาย ท้องอิ่มแทบแตกเพราะกล้วยแจกจากลุง

. พอใกล้หมดสมัย ลุงยังวางแผนแตกค่าย กลายเป็น 2 สาขา ออกหาเสียงเหมือนลุงหางานทำหลังเกษียณ ไม่ยอมเลิก ขอทำต่อ ทำอีก ทำไม่เลิก

. ลุงโดดเข้าการเมืองเต็มตัว มีพลพรรคนักการเมืองห้อมล้อมหน้าหลัง เดินหาเสียง ขึ้นเวที ปราศรัย คล้องพวงมาลัย ยกมือไหว้ พร้อมแจกเศษกล้วยให้ชาวบ้าน

. ลุงหลงไหลแสงสีแห่งอำนาจ ไม่เข้าใจการเมืองที่แท้จริงว่า “ลุงอยู่นานไปแล้ว”

. หากลุงพูดคำว่า “ผมพอแล้ว” ลุงจะจบอย่างสวยๆ แต่เพราะลุงอ้างว่าไม่มีใครทำให้บ้านเมือง ลุงเลยต้องทำต่อไป

. แล้ววันนี้ผลการเลือกตั้งจึงออกมาว่า “ลุงโดนไล่”

. บรรดาลูกหลานพาเหรดกันบอกว่า “มีเรา ไม่มีลุง”

. มันเร้าใจ ปลุกระดมคนเบื่อลุง แล้วพาลเบื่อ “ลุงโทนี่” ไปด้วย

. พวกลุงๆ จึงเหมือนถูกไล่ให้เลิก อยู่ที่ว่าลุงยังคิดแผลงฤทธิ์อีกหรือเปล่า?

. ลุงเองทำใจได้ไหม? ทำกับลุงถึงขนาดนี้เลยหรือ? ไม่เห็นแก่หน้าลุงบ้างหรือ?

. ลุงดูแลความสงบมาตลอดนะ

. แต่ลุงลืมคิดไปว่า ลุงอยู่ในอำนาจนานเกินไป นานจนลุงคิดว่า “วันไหนไม่มีลุง ก็ต้องไม่มีใครด้วย”

. ลุงยังทำใจไม่ได้เลยหลานเอ๋ย